Op stap met Victorine van makelaardij Bonnevie.
Nadat wij heerlijk hadden geslapen bij www.ambiance-morvan.com hadden wij afgesproken bij Victorine van het makelaars kantoor Bonnevie om 10.30. We hadden haar een hele lijst doorgegeven met huisjes die wij wilden bezichtigen. We werden hartelijk ontvangen met een bakje koffie door Victorine. En liet ons verschillende huisjes zien die wij eventueel konden bezichtigen.
Het grappige was alleen, ze had overal wel een verhaal bij. Bij de een waren de sleutels niet te vinden, een ander wist ze niet of ze het wel wilden verkopen. En zo waren er nog wel een paar leuke voorvallen.
Het 1e huisje daar was Victorine zelf ook nog niet geweest dus dat was even zoeken.Alleen het uitzicht zat aan de verkeerde kant. Daarbij had het maar een klein tuintje. Dus deze viel af.
Op naar het volgende huis. Dit was een vrij grote fermette. Maar stond langs de doorgaande weg van Chateau Chinon D944.
Op naar de volgende. Vooral de plek was niet wat we zochten
Dit huisje had ons hart gestolen. ( Sylvia en Rene ) Een klein huisje, alleen de eigenaar wist nog niet of ze het wel wilden verkopen en de sleutel was daarom niet aanwezig.Er zat wel een leuke tuin bij, alleen er zat geen raam aan de achterkant.
Monique had haar twijfels, en kijkt er naar ja.... wat moet ik hiermee!!
Rene heeft al ideeen voor de achtertuin.
Nadat we deze huisjes hadden gezien bleef er nog 1 over waarbij Victorine zou meegaan.Van de andere huisjes kregen we het adres en de sleutels ( als die er waren ) En zouden we alleen op pad gaan.
We gingen naar het gehucht Pierre Seche waar" het boshuisje" stond. Sylvia en Monique waren meteen enthousiast. Jeen en René moesten nog even een extra rondje om het huisje lopen en hadden wat meer tijd nodig. Het huisje stond vrij. Je kon er eigenlijk zo in trekken.En het had een prachtige zolder waar naar hartelust geklust kon worden.(Wat rené aansprak).
We hebben hier redelijk wat tijd doorgebracht en zijn toen doorgereden naar de volgende huizen.
Er bleven nog 2 huizen over om te bekijken. Om het verhaal niet al te lang te maken.
Het ene huis werd al snel het dooie vissen huis genoemd en het andere huis had een tuin met een schuine hoek van ongeveer 35 graden. Daarbij lag het verscholen tussen de bomen.
Het dooie vissen huis heeft een gruwel verhaal, het huis zag er van binnen uit of de bewoners zijn gevlucht voor iets buitenaards. De was hing binnen nog te drogen, speelgoed zat nog in het zwembad buiten. En er stond nog een aquarium met levende en dooie vissen. De rest mogen jullie zelf bedenken.
Helaas is de foto niet zo duidelijk maar om toch een indruk te krijgen van het laatste huis die wij hebben bezocht op zaterdag, voordat wij gingen eten in Brassy.
Maak jouw eigen website met JouwWeb